Ik ben voornamelijk grootgebracht met klassiek muziek. Ik hoorde thuis Bach, Beethoven en Brahms en ging op celloles toen ik negen was. Tijdens mijn middelbare school tijd begon ik mij te interesseren voor ander soorten muziek, waardoor ik tevens de gitaar ter hand nam, en niet veel later de basgitaar. Ik wisselde van cello naar contrabas toen ik achttien was. Na kort Nederlandse Taal- en Letterkunde te hebben gestudeerd, werd ik toegelaten tot de studie klassiek contrabas aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Ik kreeg les van Jean-Paul Everts en Knut Guettler. Bij hen deed ik zowel mijn Bachelor- als Master-opleiding. Gedurende een aantal jaar studeerde ik aan hetzelfde instituut jazz contrabas bij Hein van de Geyn en Frans van der Hoeven.

Een paar jaar na mijn afstuderen heb ik de cello weer opgepakt. Ik gebruik dit instrument voornamelijk voor mijn eigen projecten, als ik muziek maak voor theater of speel in bands als Alamo Race Track en AWKWARD i.

In de laatste jaren van mijn conservatorium heb ik mij toegelegd op hedendaagse muziek en improvisatie. Tegelijkertijd raakte ik betrokken bij muziektheater producties, die voor een omgeving zorgden, waarin ik elke muziek die mij inspireerde kon gebruiken, zolang het maar paste binnen de dramaturgie. In eerste instantie ging het componeren van muziek hand in hand met het uitvoeren, maar geleidelijk raakte ik ook betrokken bij het maakproces achter de schermen. Deels door het creëren van originele soundtracks, deels door het adviseren van regisseurs/choreografen over het gebruik van bestaande muziek. Tijdens deze ervaringen kwam ik er achter dat de parameters van muziek eigenlijk bijzonder goede hulpmiddelen zijn om een voorstelling haar optimale vorm te geven. Hierdoor belandde ik in de rol van dramaturg en eindregisseur. De realisatie dat er muziek zit in elk actie is sindsdien één van mijn grootste inspiratie bronnen.